Rei – Σύμβολο Ειρήνης & Φιλίας

Θεσσαλονίκη, 20 Φεβρουαρίου 2018

Η κερκίδα ουρλιάζει, το μπλε με το κίτρινο στη μέση λαμποκοπούν στα μάτια των δύο μαχητών τζουντόκα. Η καρδιά χτυπάει δυνατά καθώς και οι δύο εισέρχονται σεμνά στον αγωνιστικό χώρο. Ιδρώτας στο μέτωπό τους. Βλέμματα ανταλλάσσονται εξαρχής και από μακριά με τον αντίπαλο. Ανεβαίνουν και οι δύο στο τατάμι. Ξαφνικά ακούγεται δυνατά η φωνή του διαιτητή:
-REI
-HAJIME – ο αγών ξεκινά…

Είναι σε όλους μας γνωστό ότι οι αγώνες ξεκινούν και τελειώνουν στο τζούντο με Rei, δηλαδή με μία υπόκλιση η αλλιώς με έναν χαιρετισμό. Τι όμως κρύβεται πίσω από την υπόκλιση αυτή και ποια η ιστορική της διαδρομή; Μήπως πρόκειται για εκδήλωση υποτέλειας ή είναι σύμβολο σεβασμού προς τον αντίπαλο όπως πολλοί λένε; Τι από τα δύο και γιατί; Γιατί όλοι στο dojo και στους χώρους συνεδριάσεων κάνουν Rei μεταξύ τους; Είναι μία τυπική υπόκλιση που έχουν καθιερώσει μεταξύ τους όλοι οι άνθρωποι των πολεμικών τεχνών; Τι σημαίνει πραγματικά;

Στην Ευρώπη, το Rei έγινε γνωστό κατά τα τελευταία χρονιά και κυρίως μέσα από τις πολεμικές τέχνες, δυστυχώς όμως η σημασία του δεν έγινε ευρύτερα γνωστή μέχρι και τις ημέρες μας. Οι Ευρωπαίοι εθιμοτυπικά χαιρετιόμαστε σφίγγοντας το <<δεξί χέρι>> και δεν γνωρίζουμε συνήθως γιατί η κίνηση αυτή έχει τόσο μεγάλη σημασία στις ανθρώπινες σχέσεις. Χρησιμοποιούμε την χειραψία καθημερινά κι όμως δεν μας «περνάει από το μυαλό» τι είναι αυτό που πραγματικά κάνουμε.

Η χειραψία στα βάθη των αιώνων, όπως και το Rei, προέρχεται απευθείας από τον πόλεμο. Τα προηγούμενα χρόνια, πριν τη βιομηχανοποίηση της δυτικής κοινωνίας το βασικό όπλο επί χιλιετίες ήταν το σπαθί. Συνήθως το σπαθί, το κρατούσε το δεξί χέρι του αρματωμένου στρατιώτη, δίχως να γνωρίζει τη μοίρα του. Με την πάροδο των χρόνων η ένδειξη του <<άδειου>> δεξιού χεριού μας, άρχισε να σηματοδοτεί τη φιλία και την ειρηνική προσέλευση προς τον συνάνθρωπο μας. Σφίγγοντας του το χέρι στην πράξη του λέμε ότι ερχόμαστε ειρηνικά, δεν έχουμε όπλο, και έτσι <<όλα θα πάνε καλά>>!

Άλλο παράδειγμα χαιρετισμού είναι από το στρατό μας. Η χειρονομία του στρατού προέρχεται επίσης από το μεσαίωνα, όπου οι ιππότες και οι στρατιωτικοί έβγαζαν την περικεφαλαία τους/το κράνος τους προκειμένου να δείξουν ότι έρχονται ειρηνικά και ότι δεν είναι με αυτόν τον τρόπο πλήρως οπλισμένοι. Από εκεί ακριβώς προήλθε και η σημερινή στρατιωτική χειρονομία του χαιρετισμού, που πρακτικά περιλαμβάνει την ίδια κίνηση μόνο που πλέον οι περικεφαλαίες και τα κράνη της εποχής εκείνης δεν χρησιμοποιούνται.

Στην χώρα του Ανατέλλοντος Ήλιου, την Ιαπωνία, ο συνήθης χαιρετισμός είναι η ένδειξη της πλάτης μέσω μία μικρής υπόκλισης, ακριβώς επειδή παλιότερα στην πλάτη υπήρχαν τα άρματα των Σαμουράι.

Επειδή κοιτίδα του τζούντο είναι η Ιαπωνία, οι τζουντόκα, προκειμένου να χαιρετίσουμε τον συναθλητή μας του δείχνουμε την άδεια πλάτη μας και του υποδεικνύουμε ότι «Ερχόμαστε τόσο ειρηνικά & φιλικά που δεν έχουμε όπλο ούτε και στην πλάτη μας!».

Αποχωρώντας από το τατάμι, μέσα στα χειροκροτήματα και τις φωνές της κερκίδας, καθώς οι ανάσες τους ακούγονται, και οι δύο αθλητές προκειμένου να δείξουν την ευγνωμοσύνη και τον σεβασμό τους ο ένας προς τον άλλο ξανακάνουν Rei και λένε «Ευχαριστώ» ο ένας στον άλλον, καθώς ο ένας έδωσε την ευκαιρία στον άλλον να βελτιωθεί τεχνικά και πνευματικά μέσω του αγώνα, ανεξαρτήτως αποτελέσματος!

Το τζούντο μέσα από το Rei μας ενώνει όλους, παιδιά και μεγάλους! Στην Θεσσαλονίκη, στην Ελλάδα και παντού! Μέσω του τζούντο, παραμένουμε όλοι παιδιά και μαθητευόμενοι για πάντα!

Judo Basics - Rei (Bowing)

Δεν υπάρχουν σχόλια.

Επιστροφή